Czwartek/28.11.2024
|Jakuba, Stefana, Romy
Prezydent Ryszard Kaczorowski kończy 90 lat
24-11-2009
Prezydent Ryszard Kaczorowski kończy 90 lat.
Ryszard Kaczorowski jest młodszym synem Wacława i Jadwigi z Sawickich Kaczorowskich. Urodził się 26 listopada 1919 roku w Białymstoku, jest więc o rok młodszy od naszej niepodległości. Należał do harcerstwa, był związany z drużynami Andrzeja Małkowskiego.
Swoją przysięgę na ostatniego Prezydenta II Rzeczypospolitej kończył w Londynie 19 lipca 1989 r. słowami : - Tak mi dopomóż Bóg i Święta Syna Jego Męka.
Swoją przysięgę na ostatniego Prezydenta II Rzeczypospolitej kończył w Londynie 19 lipca 1989 r. słowami : - Tak mi dopomóż Bóg i Święta Syna Jego Męka. Przed wojną był instruktorem harcerskim w Białymstoku. Po zajęciu miasta przez Armię Radziecką tworzył Szare Szeregi, gdzie pełnił funkcję komendanta okręgu białostockiego. Aresztowany w 1941 przez NKWD, skazany na karę śmierci, zamienioną na dziesięć lat łagrów. Wywieziony na Kołymę, odzyskał wolność po podpisaniu układu Sikorski-Majski. Wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR formowanej przez generała Andersa. Przeszedł szlak bojowy 2 Korpusu, walcząc m.in. pod Monte Cassino. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie ukończył Szkołę Handlu Zagranicznego.
Był Naczelnikiem Harcerzy w latach 1955-1967, a następnie Przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego na uchodźstwie w latach 1967-1988.
Działał na forum Rady Narodowej (parlament emigracyjny). W 1986 w rządzie na emigracji został ministrem do spraw krajowych, w 1989 objął stanowisko prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej na uchodźstwie. W 1990 przekazał, w asyście Wincentego Broniwój-Orlińskiego, insygnia prezydenckie II Rzeczypospolitej Lechowi Wałęsie. Dotrzymał w ten sposób wierności deklaracji Prezydenta RP Władysława Raczkiewicza, złożonej wkrótce po zakończeniu II wojny światowej, że „urząd Prezydenta RP złoży w ręce następcy powołanego przez Naród w wolnych od wszelkiego przymusu i groźby demokratycznych wyborach”.
W intencji Jubilata 23 listopada 2009 w Katedrze Polowej WP sprawowana była Msza św. dziękczynna koncelebrowana. Eucharystii przewodniczył Biskup Drohiczyński Antoni Pacyfik Dydycz (OFM Cap.), homilię wygłosił Biskup Polowy WP gen. dyw. Tadeusz Płoski. W koncelebrze uczestniczyło liczne grono księży; m.in. członkowie Kapituły Ordynariatu Polowego, ks. Prałat Wójcik, ks. prof. Ryszard Rumianek, ks. prof. Skorowski. Katedrę Polową tłumnie wypełnili politycy, posłowie i senatorowie, przyjaciele i znajomi, przedstawiciele miast, których Prezydent Kaczorowski jest Honorowym Obywatelem.
Swoją przysięgę na ostatniego Prezydenta II Rzeczypospolitej kończył w Londynie 19 lipca 1989 r. słowami : - Tak mi dopomóż Bóg i Święta Syna Jego Męka.
Swoją przysięgę na ostatniego Prezydenta II Rzeczypospolitej kończył w Londynie 19 lipca 1989 r. słowami : - Tak mi dopomóż Bóg i Święta Syna Jego Męka. Przed wojną był instruktorem harcerskim w Białymstoku. Po zajęciu miasta przez Armię Radziecką tworzył Szare Szeregi, gdzie pełnił funkcję komendanta okręgu białostockiego. Aresztowany w 1941 przez NKWD, skazany na karę śmierci, zamienioną na dziesięć lat łagrów. Wywieziony na Kołymę, odzyskał wolność po podpisaniu układu Sikorski-Majski. Wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR formowanej przez generała Andersa. Przeszedł szlak bojowy 2 Korpusu, walcząc m.in. pod Monte Cassino. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie ukończył Szkołę Handlu Zagranicznego.
Był Naczelnikiem Harcerzy w latach 1955-1967, a następnie Przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego na uchodźstwie w latach 1967-1988.
Działał na forum Rady Narodowej (parlament emigracyjny). W 1986 w rządzie na emigracji został ministrem do spraw krajowych, w 1989 objął stanowisko prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej na uchodźstwie. W 1990 przekazał, w asyście Wincentego Broniwój-Orlińskiego, insygnia prezydenckie II Rzeczypospolitej Lechowi Wałęsie. Dotrzymał w ten sposób wierności deklaracji Prezydenta RP Władysława Raczkiewicza, złożonej wkrótce po zakończeniu II wojny światowej, że „urząd Prezydenta RP złoży w ręce następcy powołanego przez Naród w wolnych od wszelkiego przymusu i groźby demokratycznych wyborach”.
W intencji Jubilata 23 listopada 2009 w Katedrze Polowej WP sprawowana była Msza św. dziękczynna koncelebrowana. Eucharystii przewodniczył Biskup Drohiczyński Antoni Pacyfik Dydycz (OFM Cap.), homilię wygłosił Biskup Polowy WP gen. dyw. Tadeusz Płoski. W koncelebrze uczestniczyło liczne grono księży; m.in. członkowie Kapituły Ordynariatu Polowego, ks. Prałat Wójcik, ks. prof. Ryszard Rumianek, ks. prof. Skorowski. Katedrę Polową tłumnie wypełnili politycy, posłowie i senatorowie, przyjaciele i znajomi, przedstawiciele miast, których Prezydent Kaczorowski jest Honorowym Obywatelem.
Wśród zaproszonych gości był również Starosta Opoczyński Józef Róg z małżonką Beatą. Najwyższe władze RP reprezentował Marszałek Sejmu Bronisław Komorowski. Przy ołtarzu stanął poczet sztandarowy KRWP. Zwracały uwagę barwne kontusze szlacheckie Bractwa Kurkowego, a wzdłuż nawy głównej stanął szpaler wojska z proporcami w mundurach II RP. Bogatą oprawę muzyczną zapewniła Orkiestra Dęta im. Jana Pawła II z Kałuszyna oraz Chór, który śpiewał a capella części stałe Mszy św. m.in. Agnus Dei, Miserere, Sanctus .
Bp Antoni Dydycz we wprowadzeniu do Mszy św. wskazał na niezłomną postawę służby Ojczyźnie w życiu jubilata, służby, która nie cofa się przed przeciwnościami i cierpieniem.
Biskup polowy przypomniał również wielkie zasługi Prezydenta Kaczorowskiego jako łącznika tradycji II z III RP.
- Stara się przekazać, zwłaszcza młodemu pokoleniu, te wartości i ideały, w imię których walczyło i trwało pokolenie ich Ojców. Jego autorytet moralny rośnie i staje się przykładem godności, z jaką należy reprezentować Majestat Rzeczypospolitej.
Wszelkie dowody uznania dla mnie mówił Prezydent Kaczorowski traktuję jako hołd dla całej emigracji. Utwierdził mnie w tym papież Jan Paweł II. Kiedy 5 czerwca 1989 r. Ojciec Święty wylądował w moim rodzinnym Białymstoku i przedstawiono mu moją osobę, zwrócił się do mnie ze słowami: „Proszę przekazać rządowi w Londynie podziękowanie za przechowywanie suwerenności Rzeczpospolitej”.
Bp Płoski pokreślił też, że Prezydent Kaczorowski nigdy nie starał się o obywatelstwo brytyjskie. W tym momencie w Katedrze Polowej rozległy się oklaski.
Bp Antoni Dydycz we wprowadzeniu do Mszy św. wskazał na niezłomną postawę służby Ojczyźnie w życiu jubilata, służby, która nie cofa się przed przeciwnościami i cierpieniem.
Biskup polowy przypomniał również wielkie zasługi Prezydenta Kaczorowskiego jako łącznika tradycji II z III RP.
- Stara się przekazać, zwłaszcza młodemu pokoleniu, te wartości i ideały, w imię których walczyło i trwało pokolenie ich Ojców. Jego autorytet moralny rośnie i staje się przykładem godności, z jaką należy reprezentować Majestat Rzeczypospolitej.
Wszelkie dowody uznania dla mnie mówił Prezydent Kaczorowski traktuję jako hołd dla całej emigracji. Utwierdził mnie w tym papież Jan Paweł II. Kiedy 5 czerwca 1989 r. Ojciec Święty wylądował w moim rodzinnym Białymstoku i przedstawiono mu moją osobę, zwrócił się do mnie ze słowami: „Proszę przekazać rządowi w Londynie podziękowanie za przechowywanie suwerenności Rzeczpospolitej”.
Bp Płoski pokreślił też, że Prezydent Kaczorowski nigdy nie starał się o obywatelstwo brytyjskie. W tym momencie w Katedrze Polowej rozległy się oklaski.
Nasze Wydawnictwa
