Zgodnie z zapowiedzią, 22 lutego, na zgliszczach spalonej świątyni w Sołku odbyła się droga krzyżowa, pod przewodnictwem ks. Stanisława Lachtary – proboszcza parafii. Nie zabrakło również ludzi dobrej woli, którzy licznie zgromadzili się aby wspólnie przeżywać mękę i śmierć Jezusa Chrystusa. Piątkowe wspomnienie wydarzeń sprzed dwóch tysięcy lat i droga krzyżowa ludzi, którzy przychodzili na mszę do tego kościoła to droga krzyżowa nas wszystkich, którzy głęboko przeżyliśmy tę niepowetowaną stratę. Kolejne stacje, przejmujące rozważania ks. Lachtary, stawiały nas ciągle przed prochem spalonego kościółka i nie było niczego, co mogłoby przeszkodzić skupieniu. Co więcej silny wiatr, który towarzyszył temu niezwykłemu wydarzeniu, przypominał nam o przemijaniu tego doczesnego życia, co oznacza coraz mniej czasu na zadośćuczynienie za nasze grzechy.
Pasterska odezwa po pożarze zabytkowej świątyni w Sołku
Jako Pasterz Kościoła radomskiego pragnę podzielić się z Wami smutną wiadomością. W nocy z niedzieli na poniedziałek ubiegłego tygodnia spłonął doszczętnie zabytkowy, siedemnastowieczny kościół parafialny w Sołku, na ziemi opoczyńskiej. Gdy dowiedziałem się o tej tragedii udałem się natychmiast do parafii Sołek, aby wraz z Księdzem Proboszczem i parafianami wspólnie się pomodlić, by ich pocieszyć, zapewnić o modlitwie i solidarności całej diecezji. Ze wzruszeniem patrzyliśmy na krzyż leżący na zgliszczach świątyni.
Szczęśliwe te wioski oraz osiedla miejskie, których mieszkańcy posiadają swój kościół parafialny i mają do niego blisko. Parafia Sołek od tygodnia nie ma własnej świątyni.
Umiłowani Diecezjanie!
Wiem dobrze, że jesteście bardzo wrażliwi na potrzeby nie tylko swojej parafii, lecz również przeżywacie głęboko potrzeby duchowe i materialne Kościoła powszechnego oraz całej diecezji. Wasze życie religijne przepojone jest wieloma cnotami i tą zaletą, którą Sobór Watykański II nazwał „zmysłem diecezji”, to znaczy wrażliwością na sprawy i potrzeby ogólnodiecezjalne. Uczył nas tego również Sługa Boży Jan Paweł II podczas podróży do naszej Ojczyzny.
Jestem głęboko przekonany, że powodowani tą wrażliwością pomożemy swoimi ofiarami parafianom Sołka wybudować w najbliższym czasie prowizoryczną kaplicę i rozpocząć budowę nowego kościoła. Dlatego proszę księdza proboszcza o zorganizowanie zbiórki (taca lub puszka) w niedzielę następnego tygodnia na ten zbożny cel. Niech zachętą będą dla nas słowa św. Pawła skierowane do pierwszych chrześcijan: „jedni drugich brzemiona noście...”. O pomoc materialną pragnę zwrócić się również do Prezesów posiadających i prowadzących firmy budowlane, remontowe lub inne, które mogłyby pomóc w odbudowie zniszczonej świątyni.
Uczyńcie to, moi Diecezjanie, w duchu jałmużny wielkopostnej. Wyrażając już dziś moje stokrotne „Bóg zapłać”,
z serca Wam błogosławię
Wasz biskup Zygmunt
