Pomnik Tadeusza Kościuszki
23-02-2012
Na początku XX w. włościanie ze wsi Kozenin pod przewodnictwem sołtysa Jana Męcika zebrali środki pieniężne na zbudowanie pomnika upamiętniającego cara rosyjskiego Aleksandra II.
W 1908 r. pomnik zaistniał w krajobrazie „Rynku”. Był to kamienny obelisk o wys. ok. 5 m. W środkowej części umieszczono napisy hołdownicze, jak też „wierno – poddańcze”. Obelisk usytuowano na podstawie dwóch stopni. Obiekt otaczały słupy kamienne z łańcuchami.
Z okazji 100 rocznicy śmierci gen. Tadeusza Kościuszki zdjęto górną część pomnika, skuto napisy i ustawiono gipsowe popiersie T. Kościuszki, które na czas jesienno – zimowy okrywano matami ze słomy. Obecne popiersie wykonali w darze kamieniarze z Żarnowa.
W 1939r. komendant policji w Białaczowie, wachmistrz Stanisław Badowski wraz z innymi zdjął popiersie wraz z bryłą zawierającą dedykację poświęconą T. Kościuszce i zakopał na terenie Miejskiej Elektrowni na tzw. „Browarkach” /Skała, róg ul. Przedszkolnej i Limanowskiego/.
Po zakończeniu II Wojny Światowej, wiosną 1945 r. wykopano elementy pomnika i ustawiono na dawnym miejscu. Pomnik długi czas był okolony metalowym płotem. Wcześniej okalał cerkiew prawosławną kniazia św. Włodzimierza w Opocznie /Pl. Zamkowy/.
Podczas okupacji niemieckiej /1939 – 1945/ na pustym cokole ustawiono skrzynkę z kwiatami. Odsłonięcie i poświęcenie tegoż pomnika było uroczyste w tutejszym Muzeum znajdują się fotografie przedstawiające to wydarzenie.