Opoczno

Od momentu wybudowania szańca majora Hubala w Anielinie koło Opoczna, według projektu śp. prof. Wiesława Śniadeckiego, minęło już ponad 35 lat. W tym czasie był on narażony na naturalną degradację, akty wandalizmu, kradzieże itp., co w pewnym stopniu spowodowało, że jego wygląd odbiega od pomysłu twórcy. Jego obecny stan techniczny i wizualny wymaga natychmiastowych i zdecydowanych działań zmierzających do naprawienia powstałych uszkodzeń i przywrócenie jego pierwotnego wyglądu.

W dniu 27 maja 2013 r. na spotkaniu grupy inicjatywnej w składzie: Marek Ksyta – Starosta Opoczyński, Henryk Sobierajski – wnuk majora Hubala, ppłk Marcin Budzyński – dowódca 25. batalionu dowodzenia w Tomaszowie Mazowieckim, Wiesław Turek – przedstawiciel Starostwa Powiatowego w Opocznie oraz redaktorów strony www.majorhubal.pl: Andrzeja Dyszyńskiego i Łukasza Ksyta, została podjęta decyzja o powołaniu „Komitetu Renowacji Szańca Majora Hubala” w Anielinie koło Opoczna.

Głównym zadaniem powołanego komitetu, będzie przygotowanie niezbędnej dokumentacji i uzyskaniu stosownych pozwoleń na przeprowadzenia prac renowacyjnych szańca a także zgromadzenie środków finansowych potrzebnych by ten cel zrealizować. Uznano również, że w najbliższym sąsiedztwie szańca powinna stanąć tzw. „ściana pamięci”, na którą zostaną przeniesione aktualnie znajdujące się w szańcu tablice Hubalczyków oraz osób zasłużonych dla Oddziału Wydzielonego WP majora Hubala. W przyszłości, na tej ścianie pamięci będą umieszczane kolejne tablice upamiętniające żołnierzy OWWP mjr. Hubala i współpracowników oddziału.

Zebrani jednogłośnie wybrali Marka Ksyta – Starostę Opoczyńskiego na przewodniczącego komitetu. Postanowiono również zaprosić do składu komitetu płk. Mariana Zacha – wiceprezesa środowiska Hubalczyków, Honorowego Hubalczyka oraz Kustosza Tradycji i Chwały Oręża Polskiego oraz Tadeusza Krepsa – prezesa Stowarzyszenia „Rodzin Westerplatczyków i Hubalczyków”, „Misja Pojednania” a także Mieczysława Stępnia – wójta gminy Poświętne.

Skład komitetu:

Marek Ksyta – Starosta Opoczyński (przewodniczący),

Henryk Sobierajski – wnuk majora Hubala,

Mieczysław Stępień – wójt gminy Poświętne,

płk Marian Zach – wiceprezes środowiska Hubalczyków,

ppłk Marcin Budzyński – d-ca 25. batalionu dowodzenia -Tomaszów Maz.,

Tadeusz Kreps – prezes Stowarzyszenia „Rodzin Westerplatczyków i Hubalczyków”, „Misja Pojednania”,

Wiesław Turek – przedstawiciel Powiatu Opoczyńskiego,

Andrzej Dyszyński – redaktor strony www.majorhubal.pl,

Łukasz Ksyta – redaktor strony www.majorhubal.pl

Historia szańca majora Hubala w Anielinie koło Opoczna.

Kiedy przebrzmiały echa wystrzałów ostatniej bitwy Hubalowego oddziału i wieści o śmierci majora Hubala obiegły całą okolicę, do miejsca w którym zginął mjr. Dobrzański udał się szesnastoletni Zygmunt Laskowski, najbliższy sąsiad sosnowego młodnika, w którym miały miejsce tragiczne wydarzenia. Zastał tam dwa końskie trupy. Jednym z nich był „Demon”- koń majora. Do końca wojny młody Laskowski opiekował się miejscem śmierci Hubala oznaczając je w widoczny sposób. Również na podwórku gospodarstwa Laskowskich w miejscu gdzie Niemcy położyli zwłoki majora, po przeniesieniu ich z zagajnika, stanął brzozowy krzyż.

W czerwcu 1945 roku, do anielińskiego lasu, miejsca ostatniej bitwy Hubalczyków z Niemcami, przybyło kilku z nich, z byłym adiutantem majora Hubala Henrykiem Ossowskim na czele. Laskowski pokazał zaznaczone przez siebie miejsce. Uznano to za miejsce, w którym poległ major Hubal. Potwierdził to Ossowski ("Dołęga"), który był naocznym świadkiem śmierci majora. W miejscu tym umieszczono prosty, brzozowy krzyż i tabliczkę z napisem następującej treści: „Tu poległ w bohaterskiej walce z najeźdźcą major Dobrzański Hubal. Rok 1940. Cześć Jego Pamięci”. Od tej pory, co roku, w niedzielę najbliższą daty śmierci majora, przybywali tam jego byli podkomendni, by uroczyście uczcić rocznicę jego bohaterskiej śmierci.

Około 1960 roku powstał klub Hubalczyków, którego prezesem wybrano por. Henryka Ossowskiego. Wieść o tym rozniosła się szerokim echem. Liczne drużyny, hufce i szczepy ZHP zaczęły przyjmować na swoich patronów Hubalczyków i ich dowódcę majora Henryka Dobrzańskiego Hubala. Z klubem nawiązali kontakty Hubalczycy przebywający za granicą m. in. wachmistrz Romuald Rodziewicz. Do 1964 roku, wszystkie uroczystości patriotyczne, upamiętniające rocznicę śmierci Hubala odbywały się pod brzozowym krzyżem.

W czerwcu 1964 roku, staraniem prezesa klubu Hubalczyków por. Henryka Ossowskiego, przy wydatnej, osobistej pomocy Franciszka Wilka, w restauracji którego oddział Hubala miał punkt kontaktowy, w miejsce krzyża ustawiono na betonowym fundamencie bazaltowy głaz z tablicą o treści: „Tu walczył i zginął 30.IV.1940 r. major Henryk Dobrzański Hubal d-ca Oddz. W.P. Nieustraszony żołnierz pierwszy partyzant. Społeczeństwo Ziemi Opoczyńskiej 1964 r.” Obelisk ogrodzono drewnianym, niskim płotkiem. W ten sposób zaznaczono trwale miejsce śmierci dowódcy oddziału, który na zawsze wpisał się w karty polskiej historii. Razem z majorem poległ tam także kapral Antoni Kossowski „Ryś”. Walające się wokół kości zastrzelonych koni, zebrali harcerze w jedno miejsce i obłożyli kamieniami. Odtąd zagajnik koło Anielina na zawsze stał się miejscem pamięci narodowej a Zygmunta Laskowskiego uznano za honorowego Hubalczyka i wyróżniono odznaką honorową „1939-1940 „Hubalczycy”.